O nas


Początek tej „Drodze” dała fascynacja Prawdą i zamiłowanie do Teatru. Bóg jest jedyną prawdą i nieskończoną fascynacją. Teatr jest natomiast sposobem na twórcze realizowanie siebie, drogą przełamywania swoich słabości, środkiem do ukazania i poznania człowieka. Sztuka i dana rola nie pozwala pozostawić zadań niedokończonych, nie można uciec od siebie i od innych. Teatr to obszar naszych działań w służbie Prawdzie.

Historia
Wszystko zaczęło się w roku 1998, gdy Helena Sperska Abbe zapragnęła służyć Bogu przez teatr. Teatr Droga powstał w 2000 roku, gdy wyłoniła się grupa teatralna, która w grudniu wystawiła musical „Zraniony Pasterz” w reżyserii Heleny Sperskiej Abbe, na podstawie książki Ojca Daniela Ange.
W 2004 roku zostało powołane Chrześcijańskie Stowarzyszenie Kultury i Ewangelizacji Droga, na które początkowo składały się Inicjatywa Poznańskich Muzyków „Bogu Jedynemu Chwała”, Wspólnota „Droga”, Szkoła Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji Św. Marii z Nazaretu Matki Kościoła oraz Teatr Droga. Później Szkoła Maryi i Inicjatywa Poznańskich Muzyków „Bogu Jedynemu Chwała” rozwineły się we własne struktury. Nadal jednak jesteśmy w jedności miłości do Chrystusa. Ponadto w ramach Stowarzyszenia odbywają się Warsztaty Tańca Hebrajskiego Integracyjnego i Modlitwenego oraz „Przylądek twórczości”, który może powstać wszędzie i w każdej chwili po to, by rozbudzić dziecięcą fantazję.
Naszemu zespołowi przyświeca nauka Jana Pawła II, patrona Teatru. Inspiracją do powstania logo Drogi był krzyż – tauka wraz z  Misją Świętego Franciszka, niesienia światu Dobrej Nowiny i stawania się narzędziem w ręku Boga.

Nasza misja
Naszą misją jest dawać ludziom nadzieję i pobudzać wiarę w żywego Boga.
Pragniemy, aby „DROGA była w drodze, by docierała do miejsc, gdzie ludzie potrzebują i poszukują Prawdy.

Nasz cel
Celem Stowarzyszenia jest ewangelizacja i rozpowszechnianie w kraju i za granicą, szczególnie w środowiskach młodzieżowych, wiary w Jedynego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Ma ono wzbudzać troskę o Kościół, zjednoczenie chrześcijan, przeciwstawianie się „kulturze” uzależnienia od środków zmieniających świadomość.